Ιερά Αρχιπισκοπή Θυατείρων και Μεγάλης Βρεταννίας
Ιερατικό Συνέδριο 2021
Χαιρετισμός Προέδρου Ιερατικού Συνδέσμου
Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Κλαυδιουπόλεως κ. Ιακώβου
Λονδίνο, 21η Οκτωβρίου 2021
Στις 23 Μαΐου 1963 ο διάσημος Ρουμάνος συγγραφέας Βιργκίλ Γκεωργκίου χειροτονήθηκε Ορθόδοξος Ιερέας, σε ηλικία 47 ετών, στην ονομαζόμενη Πόλη του Φωτός στο Παρίσι. Για τη μεγάλη αυτή απόφαση της ζωής του αναφέρει ο ίδιος χαρακτηριστικά:
«Εδώ και πολλούς μήνες ζω μέσα στον φόβο και στον τρόμο. Γιατί, στο εξής το άτομό μου θα σηκώνει το βάρος της ιερατικής εξουσίας. Τα χέρια μου, που δεν γνώρισαν ως τώρα παρά την εργασία της συγγραφής, θα έχουν τη δύναμη να μετουσιώνουν τον οίνο και τον άρτο σε Αίμα και Σώμα του Κυρίου. Η συγκίνηση μπροστά στην εξουσία που μου δίνεται, με εκμηδενίζει. Γιατί ένας Ιερέας είναι -από μερικές απόψεις- ανώτερος και αυτών των αγγέλων…».
Σεβασμιώτατε Πάτερ και Δέσποτα,
Θεοφιλέστατοι Άγιοι Αδελφοί,
Σεβαστοί Πατέρες,
Με την εμπνευσμένη πρωτοβουλία του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου μας κ. Νικήτα και την επιμέλεια του Ιερατικού Συνδέσμου «Άγ. Αθανάσιος», συναχθήκαμε με προθυμία σήμερα, στον ιερό τούτο χώρο, για να συμμετάσχουμε στο φετινό Ιερατικό μας Συνέδριο, το οποίο λόγω των γνωστών πρακτικών δυσκολιών, που έφερε στη ζωή όλων μας η πανδημία του κορωνοϊού, θα είναι φέτος μονοήμερο. Ευχή και προσευχή όλων μας είναι να απαγκιστρωθούμε σύντομα, με τη βοήθεια του Κυρίου μας Ιησού Χριστού του Μεγάλου Ιατρού των ψυχών και των σωμάτων ημών, από την σκληρή αυτή δοκιμασία της επήρειας του ιού, ο οποίος έφτασε την ανθρωπότητα -τον τελευταίο ενάμιση χρόνο- στα όρια της φυσικής αντοχής της.
Ως Πρόεδρος του Ιερατικού μας Συνδέσμου, χαιρετίζω όλα τα μέλη και καλωσορίζω όλους στην ιερή αυτή σύναξή μας, ευχαριστώντας σας για την αθρόα προσέλευσή σας, η οποία αποδεικνύει το ενδιαφέρον, τη φροντίδα, την αγάπη, τον σεβασμό και την πιστότητα όλων μας στους ιερούς θεσμούς που με αφοσίωση και ευλάβεια διακονούμε.
Εμείς οι κληρικοί, οι ανώτεροι των αγγέλων, όπως -ίσως και με κάποια υπερβολή- μας χαρακτηρίζει ο Βιργκίλ Γκεωργκίου, ενώ βέβαια παλαιότερα έναν ανάλογο χαρακτηρισμό είχε δώσει, με την άκρως παραστατική του γλώσσα, και ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, είμαστε οι πνευματικοί πατέρες και καθοδηγητές των ανθρώπων και διαδραματίζουμε σαφώς έναν σπουδαίο ρόλο στη συνοχή αλλά και την πνευματική, ηθική, εκπαιδευτική και πολιτιστική αναβάθμιση ανθρώπων και λαών.
Εν προκειμένω και όπως είναι γνωστό και βέβαια πασιφανές, η ομάδα των κληρικών της Ιεράς Αρχιεπισκοπής μας και κατά συνέπεια και τα μέλη του Ιερατικού μας Συνδέσμου, αποτελούν ένα πολυσύνθετο, πολυδιάστατο, πολυποίκιλο και πολύχρωμο ψηφιδωτό πνευματικών προσωπικοτήτων και αλιέων ανθρώπων, οι οποίοι αναλώνονται στη διακονία, την προσφορά και την καλλιέργεια των επιμέρους τμημάτων του εύφορου αμπελώνα της Εκκλησίας των Θυατείρων.
Αναλογιζόμενος το πολύτιμο έργο που με πλήρη αφοσίωση επιτελούμε στις εκκλησιαστικές Κοινότητες της Ιεράς μας Αρχιεπισκοπής, καταγράφω ταπεινά έναν ενδιαφέροντα δωδεκάλογο, τον οποίο επιγραμματικά παραθέτω και καταθέτω στη σύναξή μας, με ειλικρίνεια και αγάπη, ως περιληπτική αποτύπωση της πολυτίμητης ιερατικής διακονίας στην Αποδημία όπου έχουμε ταχθεί, αλλά και ως μία ευχαριστιακή δοξολογία προς τον Μεγάλο Αρχιερέα μας Ιησού Χριστό, ο Οποίος χάρισε στην Εκκλησία Του, κατά την έγκυρη έκφραση του Αποστόλου Παύλου, Αρχιερέα «ὅσιο, ἄκακο, ἀμίαντο, κεχωρισμένο ἀπὸ τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλότερο τῶν οὐρανῶν γενόμενο» (Εβρ. 7, 26), σαν τον άξιο Ποιμενάρχη μας, και φυσικά ανάλογου πνευματικού αναστήματος Ιερείς, που λαμβάνουν την έγκριση και την ευλογία κάθε ιεροπραξίας από τα τίμια χέρια του Σεβασμιωτάτου Πατρός και Αρχιεπισκόπου μας κ. Νικήτα.
1). Ο κληρικός αντλεί δύναμη από το ιερό θυσιαστήριο. Με μία ακμαία και εντατική προσευχή, προσηλωμένος στο ιερό έργο του αγιασμού του ποιμνίου του, μνημονεύοντας -κατά τη διάρκεια της Ιεράς Προθέσεως- πάμπολλα ονόματα, ζώντων και τεθνεώτων, για των οποίων την υγεία, το φωτισμό, την πρόοδο, την απολύτρωση και τη σωτηρία προσεύχεται ακίνητος κατά τη Θεία Λειτουργία, σαν ένας ζωντανός οδοδείκτης, που κατευθύνει με ασφάλεια την πορεία μας προς τη Βασιλεία του Θεού.
2). Στο εκκλησιαστικό έργο ο Ιερέας είναι πάντοτε ο οραματιστής, ο εμπνευστής, ο καθοδηγητής, επιλέγοντας ικανούς συνεργάτες, τους οποίους επιβραβεύει για την προσφορά τους με πατρική διάκριση και γενναιοδωρία.
3). Διακρίνεται από ακούραστο φρόνημα. Βρίσκεται σε μια συνεχή εγρήγορση και διαρκή κίνηση, προκειμένου να ευλογήσει, να αγιάσει, να διδάξει, να στηρίξει, να παρηγορήσει τα μέλη του εκκλησιάσματός του, ακόμα και σε μακρινές αποστάσεις.
4). Εμπνέεται από την πάντα νουν υπερέχουσαν ειρήνη του Θεού, από το πνεύμα της καταλλαγής του Ευαγγελίου του Χριστού, γι’ αυτό και αγωνίζεται για την ομόνοια και την καλλιέργεια αγαθών σχέσεων, αποβλέποντας σε μια καλή και αποδοτική συνεργασία με όλους.
5). Εστιάζει το ενδιαφέρον του και στη νεολαία, η οποία αποτελεί το παρόν και το μέλλον της Ομογένειας, οργανώνοντας συναντήσεις, ομιλίες, κατηχητικά και άλλες δράσεις.
6). Φροντίζει για τη σύνταξη, παραγωγή, εκτύπωση και πλατιά διανομή εντύπων εκδόσεων, προς όφελος αυτών που ενδιαφέρονται για τον γραπτό λόγο.
7). Σχεδιάζει το μέλλον της Κοινότητάς του, με την ευλογία πάντα της Προϊσταμένης του Αρχής, αξιοποιώντας τα προσόντα ανθρώπων που υπάρχουν στην ενορία του και κατανέμοντας δίκαια τα διάφορα εκκλησιαστικά, εκπαιδευτικά και άλλα έργα στους συνεργάτες του.
8). Στις διαπροσωπικές σχέσεις του συνδιαλέγεται και συνομιλεί με αγάπη, καλοσύνη ευγένεια και ταπείνωση, όχι μόνο με μέλη της Κοινότητάς του, αλλά και με άλλους που τον προσεγγίζουν για να λάβουν γνώση για θέματα που αφορούν την Ορθόδοξη πίστη.
9). Αγαπά, σέβεται, εκτιμά και υπηρετεί με πλήρη αφοσίωση και πιστότητα την Ιερά Αρχιεπισκοπή Θυατείρων και Μεγ. Βρεταννίας.
10). Εμφορείται από γνήσιο αίσθημα φιλοπατρίας και δεν ξεχνά ποτέ την Πατρίδα, Ελλάδα και Κύπρο, από την οποία -στις περισσότερες των περιπτώσεων- κατάγεται το μεγαλύτερο μέρος του ποιμνίου του.
11). Υπηρετεί τις διαχριστιανικές σχέσεις, μέσα στο πλαίσιο της τοπικής περιοχής και πόλης του.
12). Στον τομέα της Εκπαίδευσης δείχνει ενδιαφέρον για την προώθηση της Ελληνικής και Χριστιανικής Παιδείας, στο πλαίσιο των κοινοτικών εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων.
Όλα τα παραπάνω, τα επιτελεί φυσικά σε ύψιστο και απόλυτο βαθμό ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος μας, το παράδειγμα του οποίου προσπαθούμε όλοι μας να μιμηθούμε και να ακολουθούμε.
Σεβασμιώτατε,
Θα ήθελα να μου επιτρέψετε στο σημείο αυτό να αναφέρω ευσεβάστως πως ένα από τα θέματα της ημερήσιας διάταξης για την σημερινή σύναξη, είναι και η αναδόμηση του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιερατικού μας Συνδέσμου.
Πρώτον, ως επιγραμματικό απολογισμό του απερχόμενου Συμβουλίου, του οποίου είχα την μέγιστη τιμή και την υπέρτατη χαρά να προεδρεύω, σας αναφέρω ότι όπως κάθε χρόνο τα Ταμειακά Βιβλία του Συνδέσμου μας έχουν ελεγχθεί λογιστικά και έχουν αποσταλεί στην Ιερά Αρχιεπισκοπή μας.
Επίσης δε, σε συνεργασία με τον Σεβασμιώτατο Ποιμενάρχη μας, συνδράμαμε οικονομικά αδελφούς κληρικούς, όπου διαπιστώσαμε σχετική ανάγκη, έως εκεί φυσικά που έφταναν οι δυνατότητες του Συνδέσμου.
Δεύτερον, πρόσφατα ζητήθηκε από τους Αδελφούς Κληρικούς να εκδηλώσουν ενδιαφέρον για τη στελέχωση και ανανέωση της Επιτροπής του Ιερατικού Συνδέσμου. Λόγω ελλείψεως υποψηφιοτήτων, ο κατάλογος που καταρτίστηκε, παραδίδεται σήμερα στο σώμα του Συνδέσμου για έγκριση, με ανάταση της χειρός.
Σας προσκαλώ και παρακαλώ να επικυρώσουμε τον προτεινόμενο κατάλογο, με γνώμονα την κατοχύρωση της νομιμότητας καθώς και τη στήριξη του διοικητικού οργάνου του Συνδέσμου, έτσι ώστε αυτό να αποδειχθεί το μέσον μέσω του οποίου θα επιτευχθεί η περαιτέρω αναβάθμιση του Συνδέσμου και η διοργάνωση των προσεχών Συνεδρίων και άλλων σημαντικών δραστηριοτήτων. Η διαδικασία θα λάβει χώρα αργότερα.
Σεβασμιώτατε και Αγαπητοί Αδελφοί,
Ολοκληρώνοντας τον παρόντα χαιρετισμό μου, θα ήθελα να μου επιτρέψετε να κλείσω με τον ίδιο σπουδαίο συγγραφέα με τον οποίο ξεκίνησα τον λόγο μου, τον Ρουμάνο Βιργκίλ Γκεωργκίου, ο οποίος μέσα από την προσωπική σοφία, τη σημαντική κοινωνική εμπειρία αλλά και τη θεοπνευστία που τον διέκριναν, ορίζει την έννοια της ιερωσύνης, την οποία με σεβασμό και αφοσίωση υπηρετούμε κι εμείς, ως εξής:
«Ο ιερεύς δεν είναι άνθρωπος, αλλά (είναι) η θυσία ενός ανθρώπου, που προστίθεται στη θυσία του Θεού.
Κι αυτό είναι η Ιερωσύνη»!
Αυτή τη θυσιαστική ιερωσύνη, αυτό τον τρόπο ζωής, που χαρακτηρίζεται από μαρτυρία αλλά και μαρτύριο, αυτό τον πνευματικό προσανατολισμό και το στάδιο της προσφοράς και αυτοπροσφοράς, καλούμαστε Αδελφοί μου, να υπηρετήσουμε, να καλλιεργήσουμε, να φωτίσουμε και να διακονήσουμε και εμείς.
Στην προσπάθειά μας αυτή έχουμε σταθερό και μόνιμο οδηγό μας τον Χριστό, πρέσβειρα την Υπεραγία Θεοτόκο, συνοδοιπόρους τους Αγίους Αγγέλους και συμπαραστάτες Πάντες τους Αγίους φίλους Του Κυρίου μας, που με τη βοήθειά τους ευελπιστούμε να ολοκληρώσουμε επιτυχώς και καρποφόρα την επίγεια διαδρομή και διακονία μας.
Αμήν. Γένοιτο.